古诗-风

风fēng解落三秋叶，能开二月花。过江千尺浪，入竹万竿斜。jiěluòsānqiūyènéngkāièryuèhuāguòjiāngqiānchǐlàngrùzhúwàngānxié唐·李峤tánglǐqiáo风fēng解落三秋叶，能开二月花。过江千尺浪，入竹万竿斜。jiěluòsānqiūyènéngkāièryuèhuāguòjiāngqiānchǐlàngrùzhúwàngānxié唐·李峤tánglǐqiáo能néng竿gān斜xié风fēng解落三秋叶，能开二月花。过江千尺浪，入竹万竿斜。jiěluòsānqiūyènéngkāièryuèhuāguòjiāngqiānchǐlàngrùzhúwàngānxié唐·李峤tánglǐqiáo能néng竿gān斜xié二月晚秋早春分开风，能使晚秋的树叶脱落。能催开早春二月的鲜花。它经过江河时能掀起千尺巨浪。刮进竹林时能把万棵翠竹吹得歪歪斜。