搜索
1《三字经》rénzhīchūxìngběnshàn人之初,性本善。xìngxiāngjìnxíxiāngyuǎn性相近,习相远。gǒubújiàoxìngnǎiqiān苟不教,性乃迁。jiàozhīdàoguìyǐzhuān教之道,贵以专。xīmèngmǔzélínchǔ昔孟母，择邻处。zǐbùxuéduànjīzhù子不学，断机杼。dòuyānshānyǒuyìfāng窦燕山，有义方。2jiàowǔzǐmíngjùyáng教五子，名俱扬。yǎngbújiàofùzhīguò养不教，父之过。jiàobùyánshīzhīduò教不严，师之惰。zǐbùxuéfēisuǒyí子不学，非所宜。yòubùxuélǎohéwéi幼不学，老何为。yùbùzhuóbùchéngqì玉不琢，不成器。rénbùxuébùzhīyì人不学，不知义。3wèirénzǐfāngshàoshí为人子，方少时。qīnshīyǒuxílǐyí亲师友，习礼仪。xiāngjiǔlíngnéngwēnxí香九龄，能温席。xiàoyúqīnsuǒdāngzhí孝于亲，所当执。róngsìsuìnéngrànglí融四岁，能让梨。tìyúzhǎngyíxiānzhī弟于长，宜先知。shǒuxiàotìcìjiànwén首孝弟，次见闻。4zhīmǒushùshímǒuwén知某数，识某文。yīérshíshíérbǎi一而十，十而百。bǎiérqiānqiānérwàn百而千，千而万。sāncáizhětiāndìrén三才者，天地人。sānguāngzhěrìyuèxīng三光者，日月星。sāngāngzhějūnchényì三纲者，君臣义。fùzǐqīnfūfùshùn父子亲，夫妇顺。5yuēchūnxiàyuēqiūdōng曰春夏，曰秋冬。cǐsìshíyùnbùqióng此四时，运不穷。yuēnánběiyuēxīdōng曰南北，曰西东。cǐsìfāngyìnghūzhōng此四方，应乎中。yuēshuǐhuǒmùjīntǔ曰水火，木金土。cǐwǔxíngběnhūshù此五行，本乎数。yuērényìlǐzhìxìn曰仁义，礼智信。6cǐwǔchángbùróngwěn此五常，不容紊。dàoliángshūmàishǔjì稻粱菽，麦黍稷。cǐliùgǔrénsuǒshí此六谷，人所食。mǎniúyángjīquǎnshǐ马牛羊，鸡犬豕。cǐliùchùrénsuǒsì此六畜，人所饲。yuēxǐnùyuēāijù曰喜怒，曰哀惧。àiwùyùqīqíngjù爱恶欲，七情具。7qīngchìhuángjíhēibái青赤黄，及黑白。cǐwǔsèmùsuǒshí此五色，目所识。suānkǔgānjíxīnxián酸苦甘，及辛咸。cǐwǔwèikǒusuǒhán此五味，口所含。shānjiāoxiāngjíxīngxiǔ膻焦香，及腥朽。cǐwǔxiùbísuǒxiù此五臭，鼻所嗅。páotǔgémùshíjīn匏土革，木石金。8sīyǔzhúnǎibāyīn丝与竹，乃八音。yuēpíngshàngyuēqùrù曰平上，曰去入。cǐsìshēngyítiáoxié此四声，宜调协。gāozēngzǔfùérshēn高曾祖，父而身。shēnérzǐzǐérsūn身而子，子而孙。zìzǐsūnzhìxuánzēng自子孙，至玄曾nǎijiǔzúrénzhīlún乃九族，人之伦。9fùzǐēnfūfùcóng父子恩，夫妇从。xiōngzéyǒudìzégōng兄则友，弟则恭。zhǎngyòuxùyǒuyǔpéng长幼序，友与朋。jūnzéjìngchénzézhōng君则敬，臣则忠。cǐshíyìrénsuǒtóng此十义，人所同。fánxùnméngxūjiǎngjiū凡训蒙，须讲究。xiángxùngǔmíngjùdòu详训诂，明句窦。10wéixuézhěbìyǒuchū为学者，必有初。xiǎoxuézhōngzhìsìshū小学终，至四书。lúnyǔzhěèrshípiān论语者，二十篇。qúndìzǐjìshànyán群弟子，记善言。mèngzǐzhěqīpiānzhǐ孟子者，七篇止。jiǎngdàodéshuōrényì讲道德，说仁义。zuòzhōngyōngzǐsībǐ作中庸，子思笔。11zhōngbùpiānyōngbúyì中不偏，庸不易。zuòdàxuénǎizēngzǐ作大学,乃曾子。zìxiūqízhìpíngzhì自修齐,至平治。xiàojīngtōngsìshūshú孝经通，四书熟。rúliùjīngshǐkědú如六经，始可读。shīshūyìlǐchūnqiū诗书易，礼春秋。hàoliùjīngdāngjiǎngqiú号六经，当讲求。12yǒulànshānyǒuguīcáng有连山，有归藏。yǒuzhōuyìsānyìxiáng有周易，三易详。yǒudiǎnmóyǒuxùngào有典谟,有训诰。yǒushìmìngshūzhīào有誓命，书之奥。xīzhòngníshīxiàngtuó昔仲尼，师项橐。gǔshèngxiánshàngqínxué古圣贤，尚勤学。zhàozhōnglìngdúlǔlún赵中令，读鲁论。13bǐjìshìxuéqiěqín彼既仕，学且勤。pīpúbiānxiāozhújiǎn披蒲编，削竹简。bǐwúshūqiězhīmiǎn彼无书，且知勉。tóuxuánliángzhuīcìgǔ头悬梁，锥刺股。bǐbújiàozìqínkǔ彼不教，自勤苦。rúnángyíngrúyìngxuě如囊萤，如映雪。jiāsuīpínxuébúchuò家虽贫，学不辍。14rúfùxīnrúguàjiǎo如负薪，如挂角。shēnsuīláoyóukǔzhuó身虽劳，犹苦卓。sūlǎoquánèrshíqī苏老泉，二十七。shǐfāfèndúshūjí始发奋，读书籍。bǐjìlǎoyóuhuǐchí彼既老，犹悔迟。ěrxiǎoshēngyízǎosī尔小生，宜早思。yíngbāsuìnéngyǒngshī莹八岁，能咏诗。15mìqīsuìnéngfùqí泌七岁，能赋棋。bǐyǐngwùrénchēngqí彼颖悟，人称奇。ěryòuxuédāngxiàozhī尔幼学，当效之。càiwénjīnéngbiànqín蔡文姬，能辨琴。xièdàoyùnnéngyǒngyín谢道韫，能咏吟。bǐnǚzǐqiěcōngmǐn彼女子，且聪敏。ěrnánzǐdāngzìjǐng尔男子，当自警。16tángliúyànfāngqīsuì唐刘晏，方七岁。jǔshéntóngzuòzhèngzì举神童，作正字。bǐsuīyòushēnyǐshì彼虽幼，身已仕。ěryòuxuémiǎnérzhì尔幼学，勉而致。yǒuwéizhěyìruòshì有为者，亦若是。quǎnshǒuyèjīsīchén犬守夜，鸡司晨。gǒubùxuéhéwéirén苟不学，曷为人。17cántǔsīfēngniàngmì蚕吐丝，蜂酿蜜。rénbùxuébùrúwù人不学，不如物。yòuérxuézhuàngérxíng幼而学，壮而行。shàngzhìjūnxiàzémín上致君，下泽民。yángmíngshēngxiǎnfùmǔ扬名声，显父母。guāngyúqiányùyúhòu光于前，裕于后。rényízǐjīnmǎnyíng人遗子，金满赢。18wǒjiàozǐwéiyìjīng我教子，惟一经。qínyǒugōngxìwúyì勤有功，戏无益。jièzhīzāiyímiǎnlì戒之哉，宜勉力。