搜索
bèibēicéngzēnglòulù长歌行汉乐府青青园中葵，朝露待日晞。阳春布德泽，万物生光辉。常恐秋节至，焜黄华叶衰。百川东到海，何时复西归。少壮不努力，老大徒伤悲。bèibēicéngzēnglòulù江南汉乐府江南可采莲，莲叶何田田。鱼戏莲叶间，鱼戏莲叶东，鱼戏莲叶西，鱼戏莲叶南，鱼戏莲叶北。bèibēicéngzēnglòulù七步诗曹植煮豆燃豆萁，豆在釜中泣。本是同根生，相煎何太急。bèibēicéngzēnglòulù敕勒歌北朝民歌敕勒川，阴山下。天似穹庐，笼盖四野。天苍苍，野茫茫，风吹草低见牛羊。bèibēicéngzēnglòulù咏鹅骆宾王鹅鹅鹅，曲项向天歌。白毛浮绿水，红掌拨清波。bèibēicéngzēnglòulù风李峤解落三秋叶，能开二月花。过江千尺浪，入竹万杆斜。bèibēicéngzēnglòulù回乡偶书贺知章少小离家老大回，乡音无改鬓毛衰。儿童相见不相识,笑问客从何处来。bèibēicéngzēnglòulù咏柳贺知章碧玉妆成一树高，万条垂下绿丝绦。不知细叶谁裁出，二月春风似剪刀。bèibēicéngzēnglòulù凉州词王之涣黄河远上白云间，一片孤城万仞山。羌笛何须怨杨柳，春风不度玉门关。bèibēicéngzēnglòulù登鹳雀楼王之涣白日依山尽，黄河入海流。欲穷千里目，更上一层楼。bèibēicéngzēnglòulù春晓孟浩然春眠不觉晓，处处闻啼鸟。夜来风雨声，花落知多少。bèibēicéngzēnglòulù宿建德江孟浩然移舟泊烟渚，日暮客愁新。野旷天低树，江清月近人。bèibēicéngzēnglòulù凉州词王翰葡萄美酒夜光杯，欲饮琵琶马上催。醉卧沙场君莫笑，古来征战几人回。bèibēicéngzēnglòulù出塞王昌龄秦时明月汉时关，万里长征人未还。但使龙城飞将在，不教胡马度阴山。bèibēicéngzēnglòulù从军行王昌龄青海长云暗雪山，孤城遥望玉门关。黄沙北战穿金甲，不破楼兰终不还。bèibēicéngzēnglòulù芙蓉楼送辛渐王昌龄寒雨连天夜入吴，平明送客楚山孤。洛阳亲友如相问，一片冰心在玉壶。bèibēicéngzēnglòulù鹿柴王维空山不见人，但闻人语响。返景入深林，复照青苔上。bèibēicéngzēnglòulù竹里馆王维独坐幽篁里，弹琴复长啸。深林人不知，明月来相照。bèibēicéngzēnglòulù送元二使安西王维渭城朝雨浥轻尘，客舍青青柳色新。劝君更尽一杯酒，西出阳关无故人。bèibēicéngzēnglòulù九月九日忆山东兄弟王维独在异乡为异客，每逢佳节倍思亲。遥知兄弟登高处，遍插茱萸少一人。bèibēicéngzēnglòulù静夜思李白床前明月光，疑是地上霜。举头望明月，低头思故乡。bèibēicéngzēnglòulù古郎月行李白小时不识月，呼作白玉盘。又疑瑶台镜，飞在青云端。仙人垂两足，桂树何团团。白兔捣药成，问言与谁餐？bèibēicéngzēnglòulù望庐山瀑布李白日照香炉生紫烟，遥看瀑布挂前川。飞流直下三千尺，疑是银河落九天。bèibēicéngzēnglòulù赠汪伦李白李白乘舟将欲行，忽闻岸上踏歌声。桃花潭水深千尺，不及汪伦送我情！bèibēicéngzēnglòulù独坐敬亭山李白众鸟高飞尽，孤云独去闲。相看两不厌，只有敬亭山。bèibēicéngzēnglòulù黄鹤楼送孟浩然之广陵李白故人西辞黄鹤楼，烟花三月下扬州。孤帆远影碧空尽，惟见长江天际流。bèibēicéngzēnglòulù早发白帝城李白朝辞白帝彩云间，千里江陵一日还。两岸猿声啼不住，轻舟已过万重山。bèibēicéngzēnglòulù秋浦歌李白白发三千丈，缘愁似个长。不知明镜里，何处得秋霜。bèibēicéngzēnglòulù望天门山李白天门中断楚江开，碧水东流至此回。两岸青山相对出，孤帆一片日边来。bèibēicéngzēnglòulù别董大高适千里黄云白日曛，北风吹雁雪纷纷。莫愁前路无知己，天下谁人不识君！bèibēicéngzēnglòulù闻官军收河南河北杜甫剑外忽传收蓟北，初闻涕泪满衣裳。却看妻子愁何在，漫卷诗书喜欲狂！白日放歌须纵酒，青春作伴好还乡。即从巴峡穿巫峡，便下襄阳向洛阳。bèibēicéngzēnglòulù绝句杜甫两个黄鹂鸣翠柳，一行白鹭上青天。窗含西岭千秋雪，门泊东吴万里船。bèibēicéngzēnglòulù赠花卿杜甫锦城丝管日纷纷，半入江风半入云。此曲只应天上有，人间能得几回闻？bèibēicéngzēnglòulù江南逢李龟年杜甫岐王宅里寻常见，崔九堂前几度闻。正是江南好风景，落花时节又逢君。bèibēicéngzēnglòulù春夜喜雨杜甫好雨知时节，当春乃发生。随风潜入夜，润物细无声。野径云俱黑，江船火独明。晓看红湿处，花重锦官城。bèibēicéngzēnglòulù绝句杜甫迟日江山丽，春风花草香。泥融飞燕子，沙暖睡鸳鸯。bèibēicéngzēnglòulù江畔独步寻花杜甫黄四娘家花满蹊，千朵万朵压枝低。留连戏蝶时时舞，自在娇莺恰恰啼。bèibēicéngzēnglòulù江畔独步寻花杜甫黄师塔前江水东，春光懒困倚微风。桃花一簇开无主，可爱深红爱浅红？bèibēicéngzēnglòulù逢雪宿芙蓉山主人刘长卿日暮苍山远，天寒白屋贫。柴门闻犬吠，风雪夜归人。bèibēicéngzēnglòulù游子吟孟郊慈母手中线，游子身上衣。临行密密缝，意恐迟迟归。谁言寸草心，报得三春辉？bèibēicéngzēnglòulù江雪柳宗元千山鸟飞绝，万径人踪灭。孤舟蓑笠翁，独钓寒江雪。bèibēicéngzēnglòulù寻隐者不遇贾岛松下问童子，言师采药去。只在此山中，云深不知处。bèibēicéngzēnglòulù枫桥夜泊张继月落乌啼霜满天，江枫渔火对愁眠。姑苏城外寒山寺，夜半钟声到客船。bèibēicéngzēnglòulù渔歌子张志和西塞山前白鹭飞，桃花流水鳜鱼肥。青箬笠，绿蓑衣，斜风细雨不须归。bèibēicéngzēnglòulù寒食韩翃hóng春城无处不飞花，寒食东风御柳斜。日暮汉宫传蜡烛，轻烟散入五侯家。bèibēicéngzēnglòulù滁州西涧韦应物独怜幽草涧边生，上有黄鹂深树鸣。春潮带雨晚来急，野渡无人舟自横。bèibēicéngzēnglòulù塞下曲卢纶林暗草惊风，将军夜引弓。平明寻白羽，没在石棱中。bèibēicéngzēnglòulù塞下曲卢纶月黑雁飞高，单于夜遁逃。欲将轻骑逐，大雪满弓刀。bèibēicéngzēnglòulù竹枝词刘禹锡杨柳青青江水平，闻郎江上唱歌声。东边日出西边雨，道是无晴还有晴。bèibēicéngzēnglòulù乌衣巷刘禹锡朱雀桥边野草花，乌衣巷口夕阳斜。旧时王谢堂前燕，飞入寻常百姓家。bèibēicéngzēnglòulù望洞庭刘禹锡湖光秋月两相和，潭面无风镜未磨。遥望洞庭山水翠，白银盘里一青螺。bèibēicéngzēnglòulù浪淘沙刘禹锡九曲黄河万里沙，浪淘风簸自天涯。如今直上银河去，同到牵牛织女家。bèibēicéngzēnglòulù赋得古原草送别白居易离离原上草，一岁一枯荣。野火烧不尽，春风吹及生。远芳侵古道，晴翠接荒城。又送王孙去，萋萋满别情。bèibēicéngzēnglòulù池上白居易小娃撑小艇，偷采白莲回。不解藏踪迹，浮萍一道开。bèibēicéngzēnglòulù忆江南白居易江南好，风景旧曾谙：日出江花红胜火，春来江水绿如蓝，能不忆江南？bèibēicéngzēnglòulù悯农李绅春种一粒粟，秋收万颗子。四海无闲田，农夫犹饿死。bèibēicéngzēnglòulù悯农李绅锄禾日当午，汗滴禾下土。谁知盘中餐，粒粒皆辛苦。bèibēicéngzēnglòulù山行杜牧远上寒山石径斜，白云生处有人家。停车坐爱枫林晚，霜叶红于二月花。bèibēicéngzēnglòulù清明杜牧清明时节雨纷纷，路上行人欲断魂。借问酒家何处有？牧童遥指杏花村。bèibēicéngzēnglòulù江南春杜牧千里莺啼绿映江，水村山郭酒旗风。南朝四百八十寺，多少楼台烟雨中。bèibēicéngzēnglòulù秋夕杜牧银烛秋光冷画屏，轻罗小扇扑流萤。天阶夜色凉如水，卧看牵牛织女星。bèibēicéngzēnglòulù乐游原李商隐向晚意不适，驱车登古原。夕阳无限好，只是近黄昏。bèibēicéngzēnglòulù蜂罗隐不论平地与山尖，无限风光尽被占。采得百花成蜜后，为谁辛苦为谁甜？bèibēicéngzēnglòulù小儿垂钓胡令能蓬头稚子学垂纶，侧坐莓苔草映身。路人借问遥招手，怕得鱼惊不应人。bèibēicéngzēnglòulù江上渔者范仲淹江上往来人，但爱鲈鱼美。君看一叶舟，出没风波里。bèibēicéngzēnglòulù元日王安石爆竹声中一岁除，春风送暖入屠苏。千门万户瞳瞳日，总把新桃换旧符。bèibēicéngzēnglòulù泊船瓜洲王安石京口瓜洲一水间，钟山只隔数重山。春风又绿江南岸，明月何时照我还。bèibēicéngzēnglòulù梅花王安石墙角数枝梅，凌寒独自开。遥知不是雪，为有暗香来。bèibēicéngzēnglòulù书湖阴先生壁王安石茅檐长扫静无苔，花木成畦手自栽。一水护田将绿绕，两山排闼送青来。bèibēicéngzēnglòulù六月二十七日望湖楼醉书苏轼黑云翻墨未遮山，白雨跳珠乱入船。卷地风来忽吹散，望湖楼下水如天。bèibēicéngzēnglòulù饮湖上初晴后雨苏轼水光潋滟晴方好，山色空濛雨亦奇。欲把西湖比西子，淡妆浓抹总相宜。bèibēicéngzēnglòulù惠崇《春江晚景》苏轼竹外桃花三两枝，春江水暖鸭先知。蒌蒿满地芦芽短，正是河豚欲上时。bèibēicéngzēnglòulù题西林壁苏轼横看成岭侧成峰，远近高低各不同。不识庐山真面目，只缘身在此山中。bèibēicéngzēnglòulù夏日绝句李清照生当作人杰，死亦为鬼雄，至今思项羽，不肯过江东。bèibēicéngzēnglòulù示儿陆游死去元知万事空，但悲不见九州同。王师北定中原日，家祭无忘告乃翁。bèibēicéngzēnglòulù秋夜将晓出篱门迎凉有感陆游三万里河东入海，五千仞岳上摩天。遗民泪尽胡尘里，南望王师又一年。bèibēicéngzēnglòulù四时田园杂兴范成大昼出耘田夜绩麻，村庄儿女各当家。童孙未解供耕织，也傍桑阴学种瓜。bèibēicéngzēnglòulù四时田园杂兴范成大梅子金黄杏子肥，麦花雪白菜花稀。日长篱落无人过，惟有蜻蜓蛱蝶飞。bèibēicéngzēnglòulù小池杨万里泉眼无声惜细流，树阴照水爱晴柔。小荷才露尖尖角，早有蜻蜓立上头。bèibēicéngzēnglòulù晓出净慈寺送林子方杨万里毕竟西湖六月中，风光不与四时同。接天莲叶无穷碧，映日荷花别样红。bèibēicéngzēnglòulù春日朱熹胜日寻芳泗水滨，无边光景一时新。等闲识得东风面，万紫千红总是春。bèibēicéngzēnglòulù菩萨蛮•书江西造口壁辛弃疾郁孤台下清江水，中间多少行人泪！西北望长安，可怜无数山。青山遮不住，毕竟东流去。江晚正愁余，山深闻鹧鸪。bèibēicéngzēnglòulù题临安邸林升山外青山楼外楼，西湖歌舞几时休？暖风熏得游人醉，直把杭州作汴州。bèibēicéngzēnglòulù游园不值叶绍翁应怜屐齿印苍苔，小扣柴扉久不开。春色满园关不住，一枝红杏出墙来。bèibēicéngzēnglòulù乡村四月翁卷绿遍山原白满川，子规声里雨如烟。乡村四月闲人少，才了蚕桑又插田。bèibēicéngzēnglòulù村居高鼎草长莺飞二月天，拂堤杨柳醉春烟。儿童散学归来早，忙趁东风放纸鸢。bèibēicéngzēnglòulù墨梅王冕我家洗砚池头树，个个花开淡墨痕。不要人夸好颜色，只留清气满乾坤。bèibēicéngzēnglòulù石灰吟于谦千锤万击出深山，烈火焚烧若等闲。粉骨碎身全不怕，要