回乡偶书(注音)

shàoxiǎolíjiālǎodàhuí少小离家老大回，xiāngyīnwúgǎibìnmáoshuāi乡音无改鬓毛衰。értóngxiāngjiànbùxiāngshí儿童相见不相识，xiàowènkècónghéchùlái笑问客从何处来回乡偶书【唐】贺知章shàoxiǎolíjiālǎodàhuí少小离家老大回，xiāngyīnwúgǎibìnmáoshuāi乡音无改鬓毛衰。értóngxiāngjiànbùxiāngshí儿童相见不相识，xiàowènkècónghéchùlái笑问客从何处来。【古诗今译】小时候我离开了家乡，到老年才回来，家乡的口音没有改变而鬓发却已斑白。孩子们看见我却没有人认识我笑着询问我是从哪里来的。长歌行汉乐府qīngqīngyuánzhōngkuíhāolùdàirìxī青青园中葵，朝露待日晞。yángchūnbùdézéwànwùshēngguānghuī阳春布德泽，万物生光辉。chángkǒngqiūjiézhìkūnhuánghuāyèshuāi常恐秋节至，焜黄华叶衰。bǎichuāndōngdàohǎihéshífùxīguī百川东到海，何时复西归？shàozhuàngbùnǔlìlǎodàtúshāngbēi少壮不努力，老大徒伤悲。【注释】园中的葵菜呵郁郁葱葱，晶莹的朝露阳光下飞升。春天把希望洒满了大地，万物都呈现出一派繁荣。常恐那肃杀的秋天来到，树叶儿黄落百草也凋零。百川奔腾着东流到大海，何时才能重新返回西境少年人如果不及时努力，到老来只能是悔恨一生。七步诗【三国】曹植zhǔ1dòu11rán1dòuqí煮豆燃豆萁，dòuzàifùzhōngqì豆在釜中泣。běnshìtónggēnshēng本是同根生，xiāngjiānhétàijí相煎何太急。【注释】煮豆子燃烧的是豆秆，豆子在锅里哭泣。本是生在同一根上，煎熬我何必这么着急！敕勒歌chìlèchuānyīnshānxià敕勒川，阴山下。tiānsìqiónglúlǒnggàisìyě天似穹庐，笼盖四野。tiāncāngcāngyěmángmáng天苍苍，野茫茫，fēngchuīcǎodīxiànniúyáng风吹草低见牛羊。